“Europa is nationaal beleid”
Nieuwsbericht | 01-03-2012
In een speech die hij in Duitsland afleverde onderstreept van Rompuy twee in zijn ogen zeer belangrijke elementen: onderlinge afhankelijkheid en gezamenlijke verantwoordelijkheid. In de aanpak van de Eurocrisis zijn er volgens hem tal van voorbeelden waaruit die afhankelijkheid en verantwoordelijkheid blijkt. Een voorbeeld van de verwevenheid van nationale en Europese politiek is het aftreden van de Slowaakse regering in de herfst van 2011, waardoor het besluit om het EU-noodfonds uit te breiden doorgang kon vinden. Van de onderlinge afhankelijkheid zijn ook legio voorbeelden te noemen. Als men in Ierland een referendum afkondigt verschijnt dat onmiddellijk op websites in andere lidstaten. De toenemende rol van nationale parlementen op het EU-beleid is hiervan exemplarisch. Dit thema besprak van Rompuy tijdens een sessie in het Europees Parlement over het Europees semester met zowel EP-leden als nationale parlementariërs. Formeel juridisch zijn de nationale parlementen geen EU-instellingen. De officiële instellingen staan opgesomd in artikel 13 van het EU-verdrag. Wel worden de nationale parlementen op een aantal plaatsen uitdrukkelijk genoemd in de Verdragen en is Protocol nr. 1 bij de Verdragen gewijd aan de rol van de nationale parlementen Van Rompuy doelt uiteraard op de toenemende invloed van de nationale parlementen op de besluitvorming in Brussel. Dossiers als de Eurocrisis en het ACTA-verdrag geven aan dat de parlementen belangrijke middelen in handen hebben om invloed uit te oefenen op het EU-beleid en ook niet schromen om die in te zetten.
