C-234/25 Sky Osterreich Fernsehen
Zie bijlage voor de verwijzingsuitspraak, en klik hier voor het dossier van het Hof van Justitie (voor zover beschikbaar).
Termijnen: Motivering departement: 22 mei 2025 Schriftelijke opmerkingen: 8 juli 2025
Trefwoorden: streamingsdiensten, digitale inhoud, digitale dienst, herroepingsrecht, consumentenbescherming
Onderwerp: Richtlijn 2011/83/EU betreffende consumentenrechten: art. 16(m) en art. 2(11).
De Oostenrijkse rechter vraagt het Hof of streamingdiensten, waarbij via een server digitale programma’s ‘live’ of ‘on demand’ worden aangeboden en soms eenmalig downloadbaar zijn, moeten worden gezien als ‘digitale inhoud’ (met verval van het herroepingsrecht bij aanvang) of als ‘digitale dienst’ (met verval pas bij volledige uitvoering) in de zin van artikel 16(m) en artikel 2(11) van richtlijn 2011/83.
Prejudiciële vraag: Moet artikel 16, onder m), van richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 betreffende consumentenrechten, tot wijziging van richtlijn 93/13/EEG van de Raad en van richtlijn 1999/44/EG van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van richtlijn 85/577/EEG en van richtlijn 97/7/EG van het Europees Parlement en de Raad, gelezen in samenhang met artikel 2, punt 11 ervan, aldus worden uitgelegd dat het aanbieden van streamingdiensten waarbij de digitale inhoud die ter beschikking wordt gesteld om te worden bekeken, zich bevindt op een server waartoe de klanten middels een link of een app met hun eindapparatuur toegang krijgen om vervolgens via internet de programma’s die deel uitmaken van hun abonnement zowel „live” als „on demand” te kunnen bekijken of om de digitale inhoud te kunnen downloaden en in een eigen geheugen te kunnen opslaan en los van een onlinetoegang binnen 48 uur eenmalig te kunnen bekijken, een levering van „digitale inhoud” vormt in de zin van deze bepalingen?
Aangehaalde (recente) jurisprudentie: -
Specifiek beleidsterrein: EZ
