C-380/19 Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände
Prejudiciële zaak
Zie bijlage voor de verwijzingsuitspraak, en klik hier voor het dossier van het Hof van Justitie (voor zover beschikbaar). Termijnen: Motivering departement: 10 juli 2019 Schriftelijke opmerkingen: 26 augustus 2019
Trefwoorden : algemene voorwaarden; geschillenbeslechting; informatieverplichting
Onderwerp :
- Richtlijn 2013/11/EU van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2013 betreffende alternatieve beslechting van consumentengeschillen
Feiten:
Verzoekster is een koepelorganisatie waarbij alle 16 consumentenverenigingen van de deelstaten en 25 andere consumenten- en sociale organisaties in Duitsland zijn aangesloten. Zij wordt vermeld in de lijst van bevoegde entiteiten als bedoeld in de lijst van bevoegde entiteiten als bedoeld in de Duitse wet betreffende de stakingsvordering. Verweerster is een coöperatieve bank. Verweerster heeft een website, waarop geen overeenkomsten kunnen worden gesloten. In het colofon van de website geeft verweerster aan dat zij bereid dan wel verplicht is om deel te nemen aan een geschillenbeslechtingsprocedure voor een orgaan dat belast is met de buitengerechtelijke beslechting van consumentengeschillen. Daarnaast biedt verweerster de mogelijkheid om de algemene voorwaarden als pdf-document te downloaden. In dit document wordt niet gewezen op de mogelijkheid tot een geschillenbeslechtingsprocedure. Wanneer verweerster haar algemene voorwaarden wil meesturen met een overeenkomst, ontvangt de consument naast het document met de algemene voorwaarden een eveneens door verweerster opgestelde lijst van prestaties en tarieven, met op de achterzijde daarvan informatie over verweersters bereidheid om deel te nemen aan geschillenbeslechtingsprocedures. Verzoekster is van mening dat deze handelspraktijk in strijd is met de wet betreffende de alternatieve beslechting van consumentengeschillen, omdat die informatie moet worden verstrekt in de algemene voorwaarden. De rechter in eerste aanleg heeft de vordering om verweerster te veroordelen tot staking van deze praktijk afgewezen. Er zou namelijk geen sprake zijn van “gebruik” in de zin van de nationale wet. Daarnaast zou verweerster aan haar informatieplicht hebben voldaan. Verzoekster is hiertegen in hoger beroep gegaan.
Overweging:
De nationale wet, die richtlijnconform moet worden uitgelegd, bepaalt dat de bedoelde informatie “samen met” de algemene voorwaarden ter beschikking moet worden gesteld wanneer de ondernemer van dergelijke voorwaarden gebruikmaakt. Deze formulering wijkt af van de bewoordingen van de richtlijn, die bepaalt dat de informatie “in” de algemene voorwaarden zijn opgenomen, en die aansluit bij de andere taalversies. Hierdoor twijfelt de verwijzende rechter over de vraag wanneer er sprake is van “gebruik” door de ondernemer van algemene voorwaarden. Daarnaast rijst met betrekking tot de informatieverplichting de vraag hoe de formulering “in de algemene voorwaarden” moet worden uitgelegd. Tot slot rijst de vraag of er in de zin van de richtlijn informatie wordt verstrekt “in” de algemene voorwaarden wanneer de informatie is vervat in een telkens bij de algemene voorwaarden gevoegd afzonderlijk informatieblad.
Prejudiciële vragen:
1. Ontstaat de in artikel 13, lid 2, van de richtlijn neergelegde verplichting om de in artikel 13, lid 1, bedoelde informatie toegankelijk te maken in de algemene voorwaarden reeds op het tijdstip waarop de ondernemer de algemene voorwaarden als download beschikbaar stelt op zijn website, waarop geen overeenkomsten worden gesloten?
2. Indien het antwoord op de eerste vraag bevestigend luidt, komt de ondernemer in een dergelijk geval de verplichting om de informatie in de algemene voorwaarden toegankelijk te maken dan eveneens na wanneer hij de informatie weliswaar niet verstrekt in het downloadbare bestand, maar wel elders op de website van de onderneming?
3. Komt de ondernemer zijn verplichting om de informatie in de algemene voorwaarden toegankelijk te maken na wanneer hij de consument naast een document met de algemene voorwaarden een afzonderlijk document met een eveneens door hem opgestelde lijst van prestaties en tarieven overhandigt dat de in artikel 13, lid 1, van de richtlijn bedoelde informatie bevat?
Aangehaalde (recente) jurisprudentie: /
Specifiek beleidsterrein: JenV; EZK