De oorsprong van Europese regels.

Het rapport ‘Initiation of EU-legislation’ is opgesteld door de European Union Committee van het Britse Hogerhuis. Het heeft daarvoor met veel direct betrokkenen gesproken, onder andere met voormalige Eurocommissarissen Leon Brittan en Neil Kinnock, secretaris-generaal van de Commissie Catherine Day, de Permenente Vertegenwoordiger van het VK, de Minister for Europe, vertegenwoordigers van commerciële lobbygoepen, NGO’s en de wetenschap. De af en toe hilarische verslagen van de hoorzittingen en de schriftelijke stukken zijn bijgevoegd.

De Commissie heeft in de meeste gevallen het recht van initiatief. Maar ook op gebieden waarop dat initiatiefrecht niet exclusief is kan het optreden van de Commissie volgens de Lords beter het ‘bijna- monopolie van initiatief’ worden genoemd. De Commissie heeft veel macht als het gaat om de vraag of een idee zal worden omgezet in een voorstel. Het rapport gaat na hoe de Commissie in de praktijk ontwerpwetgeving ontwikkelt. Onderzocht wordt ook de rol van de lidstaten bij de ontwikkeling van wetgeving op het terrein van Justitie en Binnenlandse Zaken.

Maar wat de Commissie niet heeft, is het ‘monopolie van ideeën’. Zo hebben de oprichters van de EU het ook bedoeld: de Commissie is geen ‘regering van de EU’ . Op dit vlak bestaat een veelvoud aan spelers (lidstaten, nationale parlementen, maatschappelijk middenveld, lobbyisten) die allemaal zo hun opvattingen hebben over wat er nodig is in Europa. Dit is een weerspiegeling van de complexiteit van het Europese wetgevingsproces. Soms is het zo ondoorzichtig dat men zich afvraagt: ‘waar komt het idee voor deze verordening ook al weer vandaan’?

Het rapport bevat tot slot een aantal conclusies en aanbevelingen voor alle actoren in het Brusselse wetgevingsproces. Wijziging van het recht van initiatief van de Commissie wordt niet bepleit.

Klik hier voor de volledige tekst van het rapport