EU-Hof: Eindafnemer kan ook klacht indienen tegen energienetbeheerder met wie hij geen rechtstreekse relatie heeft

Contentverzamelaar

EU-Hof: Eindafnemer kan ook klacht indienen tegen energienetbeheerder met wie hij geen rechtstreekse relatie heeft

Een regulerende instantie kan een klacht van een eindafnemer tegen de beheerder van een energietransmissiesysteem niet afwijzen op de enkele grond dat de installatie van de eindafnemer niet rechtstreeks is aangesloten op dat transmissiesysteem, maar uitsluitend op een distributiesysteem dat door dat transmissiesysteem wordt gevoed. Dat is het antwoord van het EU-Hof op vragen van een Nederlandse rechter.

Het gaat om het arrest van het EU-Hof van 8 oktober 2020 in de zaak C-360/19, Crown Van Gelder BV .

De papierfabriek Crown Van Gelder is aangesloten op het energiedistributiesysteem van Liander (distributiesysteembeheerder). Dit distributiesysteem wordt weer gevoed door het hoogspanningsnet van Tennet TSO (transmissiesysteembeheerder). Op 27 maart 2015 heeft zich een grootschalige stroomstoring voorgedaan in het 380 Kv-station Diemen (Nederland). Dit station is onderdeel van het hoogspanningsnet waarvan TenneT TSO is aangewezen als transmissiesysteembeheerder. Door deze storing is het transport van elektriciteit naar de papierfabriek Crown Van Gelder enkele uren gestokt.

Crown Van Gelder stelt dat zij schade heeft geleden door de stroomstoring. Vervolgens heeft Crown Van Gelder bij de Autoriteit Consument en Markt (ACM) een klacht ingediend tegen transmissiesysteembeheerder TenneT TSO. Crown Van Gelder kon een klacht indienen op grond van de Nederlandse omzettingsbepaling van artikel 37, lid 11 van richtlijn 2009/72 betreffende gemeenschappelijke regels voor de interne markt voor elektriciteit .

De ACM heeft de klacht niet-ontvankelijk verklaard, omdat Crown Van Gelder geen directe relatie met transmissiesysteembeheerder Tennet TSO had. Crown Van Gelder had namelijk alleen een directe relatie met distributiesysteembeheerder Liander, die de energie ontvangt van Tennet TSO. Om die reden kon Crown Van Gelder volgens de ACM niet worden beschouwd als een ‘partij’ die een klacht heeft (artikel 37, lid 11, richtlijn 2009/72).

Crown Van Gelder heeft beroep ingesteld bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven (Nederland). Deze rechter vraagt aan het EU-Hof of het klachtrecht ook geldt jegens de beheerder van het landelijke net (transmissiesysteembeheerder Tennet TSO), indien de klagende partij geen energieaansluiting heeft op dit landelijke net, maar uitsluitend een energieaansluiting heeft op een regionaal net (distributiesysteembeheerder Liander) dat door het landelijke net wordt voorzien van energie.

EU-Hof

Het EU-Hof oordeelt dat voor de beantwoording van de vraag van belang is wat wordt verstaan onder het begrip ‘partijen die een klacht hebben’ in de zin van artikel 37, lid 11 van richtlijn 2009/72. Bij deze uitlegging moet volgens vaste rechtspraak van het EU-Hof rekening worden gehouden met de bewoordingen van de bepaling, de context en de doelstelling van de betrokken regeling.

Het EU-Hof oordeelt ten eerste dat uit de bewoordingen van artikel 37, lid 11 van richtlijn 2009/72 niet voortvloeit dat de bevoegdheid die de regulerende instantie op grond van deze bepaling heeft afhangt van een rechtstreekse relatie tussen de klager en de systeembeheerder tegen wie de klacht is gericht. Volgens het EU-Hof moet het begrip ‘partijen’ namelijk niet worden uitgelegd in de zin van partijen bij een overeenkomst, maar als personen die een belang bij een klacht hebben. Een directe contractuele relatie wordt dus niet vereist.

Daarnaast oordeelt het EU-Hof met betrekking tot de context dat geen enkele bepaling in richtlijn 2009/72 ertoe strekt de draagwijdte van het begrip ‘partijen die een klacht hebben’ te beperken tot personen die een rechtstreekse band met de betrokken systeembeheerder hebben.

Verder oordeelt het EU-Hof in het kader van de doelstellingen van richtlijn 2009/72 dat de bescherming van consumenten veelvuldig wordt genoemd als doelstelling van de richtlijn. Om deze doelstelling te bereiken dient een regulerende instantie ervoor te zorgen dat systeembeheerders richtlijn 2009/52 en andere toepasselijke EU-rechtelijke bepalingen naleven. In dit kader beschikt de regulerende instantie over verschillende bevoegdheden, waaronder de klachtprocedure op grond van artikel 37, lid 11, richtlijn 2009/72.

Een beperking van het recht om zich met een klacht tot een regulerende instantie te wenden tot eindafnemers die een rechtstreekse band met de systeembeheerder hebben is niet in overeenstemming met die doelstellingen. Een dergelijke beperking leidt namelijk tot een beperking van de toegang van consumenten tot de klachtprocedure. Ook wordt de regulerende instantie beperkt in haar bevoegdheid om, met behulp van een klacht, de aan haar opgedragen taak te vervullen die erin bestaat te waarborgen dat transmissiesysteembeheerders hun verplichtingen op grond van het EU-recht naleven.

Op grond van het voorgaande kan een regulerende instantie een klacht van een eindafnemer niet afwijzen op de enkele grond dat de installatie van de eindafnemer niet rechtstreeks is aangesloten op het transmissiesysteem zelf, maar uitsluitend op een distributiesysteem dat door het transmissiesysteem wordt gevoed.

Meer informatie: