Geen intrekking verblijfsvergunning met terugwerkende kracht na een jaar legale arbeid door Turkse werknemer

De zaak gaat over de Turkse heer Unal die in Nederland verblijft op grond van een vergunning ‘voor verblijf bij partner’. De heer Unal heeft ook een arbeidsvergunning.

Een Turkse werknemer bouwt door te werken rechten op onder het Associatierecht van de EU met Turkije. Zo heeft een Turkse werknemer na één jaar legale arbeid, recht op verlenging van zijn arbeidsvergunning. Dit impliceert ook een recht op verlenging van zijn verblijfsvergunning.

Nog voordat de heer Unal het tijdvak van één jaar legale arbeid had volgemaakt, verbrak hij zijn relatie. Vanaf dat moment voldeed hij niet langer aan de door de IND gestelde voorwaarde voor verblijf in Nederland. De IND kwam hier echter pas achter nadat Unal één jaar had gewerkt. Feitelijk was vastgesteld dat er geen sprake was van fraude.

Volgens het Hof kan in deze situatie de verblijfsvergunning niet met terugwerkende kracht (d.w.z. tot het moment van verbreken van de relatie) worden ingetrokken. Een Turkse werknemer heeft in deze situatie immers een jaar legaal gewerkt. Intrekking met terugwerkende kracht zou in strijd zijn met het algemene beginsel van verworven rechten.

Met deze uitspraak verwerpt het Hof het argument van de Nederlandse regering, dat een Turkse werknemer geen ‘legale arbeid’ kan verrichten als zijn verblijfsrecht omstreden is. Deze uitspraak betekent dat na afloop van het tijdvak van één jaar arbeid niet meer relevant is of de Turkse werknemer gedurende dat tijdvak de verblijfsvoorwaarden heeft nageleefd. Dit is slechts anders als er sprake is van fraude.