Richtlijn grensoverschrijdende gezondheidszorg nabij

Contentverzamelaar

Richtlijn grensoverschrijdende gezondheidszorg nabij

Het Europees Parlement heeft ingestemd met de ontwerprichtlijn grensoverschrijdende gezondheidszorg. De richtlijn moet het makkelijker maken voor patiënten om zorg te ontvangen in een andere lidstaat, bijvoorbeeld omdat een speciale behandeling nodig is of omdat het ziekenhuis in de andere lidstaat het dichtst bijzijnde ziekenhuis is. De Raad moet het ontwerp nog officieel goedkeuren.

De Commissie presenteerde het voorstel in 2008 (klik [[ hier]] voor meer info). Basisprincipe van de richtlijn (klik hier voor alle details) is dat de patiënt ten hoogste een vergoeding krijgt naar de normen die in de eigen lidstaat gelden. Op die manier moet ‘zorgtoerisme’ voorkomen worden. Bovendien kunnen lidstaten vereisen dat voorafgaande toestemming nodig is voor behandelingen met ziekenhuisovernachtingen of specialistische zorg. De lidstaten krijgen tot 2013 de tijd om de richtlijn om te zetten in nationale regelgeving.

De richtlijn bouwt voort op rechtspraak van het Hof van Justitie, bijvoorbeeld de arresten C-120/95 Decker, C-158/96 Kohll, C-368/98 Vanbraekel, C-157/99 Smits en Peerbooms en C-385/99 Müller-Fauré en van Riet. Over deze arresten heeft de Interdepartementale Commissie Europees Recht (ICER) destijds adviezen uitgebracht (klik hier voor meer informatie). Het Hof heeft bevestigd dat patiënten recht kunnen hebben op vergoeding van medische behandeling in het buitenland. Dit volgt uit de vrijheid van dienstverrichting in de EU.