Voorstel grensoverschrijdende gezondheidszorg overleeft eerste toets Europees Parlement

De parlementscommissie schaart zich achter het doel van de richtlijn, namelijk het wegnemen van hinderpalen voor patiënten die zich over de grens willen laten behandelen. Met de richtlijn zal rechtspraak van het EG-Hof van Justitie op dit gebied in wetgeving worden vastgelegd. Het gaat volgens die rechtspraak om zorg die een patiënt ook in eigen land zou kunnen ontvangen in het kader van het nationale zorgverzekeringssstelsel.

Het voorstel tracht een balans te vinden tussen de mogelijkheden van patiënten om een behandeling in een andere EU-lidstaat vergoed te krijgen, en de bevoegdheid van de lidstaten om een eigen systeem van vergoeding van ziektekosten te hanteren.

De belangrijkste wijzigingen van het EP:

- de lidstaten moeten zelf een definitie geven van ‘ziekenhuiszorg’, niet de richtlijn.
- langdurige opname en orgaantransplantatie moeten worden uitgesloten van de richtlijn.
- er moet een speciale ombudsman komen voor grensoverschrijdende gezondheidszorg. Hij moet toezien of de rechten van patiënten gerespecteerd worden.

Grensoverschrijdende gezondheidszorg was oorspronkelijk opgenomen in de dienstenrichtlijn. Dit veroorzaakte zoveel protesten, onder andere vanuit het EP, dat de Commissie de kwestie uit de dienstenrichtlijn haalde en met een apart voorstel voor een richtlijn kwam.

Het rapport is op 21 april 2009 aangenomen door de plenaire vergadering van het EP. De Commissie en de Raad zullen zich over het aangepaste voorstel moeten buigen.

Het EP heeft in deze besluitvormingsprocedure een medebeslissingsrecht. De Raad besluit met een gekwalificeerde meerderheid van stemmen.