Donderdag 11 april 2024 Arrest in zaak C-654/22 Triferto Belgium (BE) (Reach – invoer van ureum) Heel wat consumenten kennen ureum in de vorm van een additief voor dieselvoertuigen onder de naam AdBlue. Dit additief reduceert de uitstoot van stikstofoxiden. Er zijn echter nog tal van andere toepassingen van deze stof, bijvoorbeeld in de landbouw of in de farmaceutische en cosmetische industrie. Vandaar dat er jaarlijks meer dan 10 miljoen ton van die stof in de Unie wordt geproduceerd of ingevoerd. Er zijn geen bijzondere gevaren bekend. Toch moeten importeurs deze stof bij invoer ervan op grond van de Reach-verordening registreren bij het Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA). In deze prejudiciële procedure moet worden uitgemaakt of een onderneming (het Belgische Triferto, Gent) die ureum in een derde land bestelt als importeur moet worden beschouwd en dus aan deze verplichting moet voldoen, of dat andere personen dan deze afnemer die verplichting op zich kunnen nemen door de invoer te regelen.
Donderdag 11 april 2024 Conclusie in zaak C-600/22 P - Puigdemont i Casamajó en Comín i Oliveres / Parlement (hoedanigheid MEP) Carles Puigdemont en Antoni Comín vorderen nietigverklaring van, ten eerste, de instructie van 29 mei 2019 van de voorzitter van het Europees Parlement om hen niet toe te laten tot het ontvangstprogramma voor nieuwe leden van het Europees Parlement en hun geen tijdelijke accreditatie te verlenen en, ten tweede, de in de brief van 27 juni 2019 vervatte weigering van de voorzitter van het Parlement om hun hoedanigheid van lid van het Europees Parlement te erkennen. Na een arrest van het Hof van Justitie van 19 december 2019 (Junqueras Vies, C‑502/19) zijn beiden erkend als lid van het Europees Parlement (met ingang van 2 juli 2019). Het Gerecht wees het verzoek in juli 2022 af als niet-ontvankelijk. Het Hof behandelt thans de hogere voorziening en de advocaat-generaal neemt conclusie.
Donderdag 11 april 2024 Conclusie in zaak C-710/22 P JCDecaux Street Furniture Belgium / Commissie (BE) (staatssteun – reclame bushokjes Brussel) De Stad Brussel en JCDecaux hebben in 1984 een contract gesloten waarbij werd overeengekomen dat Decaux allerlei stadsmeubilair (bushokjes bv.) ter beschikking zou stellen en een deel ervan voor reclamedoeleinden mocht gebruiken. Decaux betaalde geen huur of enige andere vergoeding maar moest de Stad Brussel een aantal voordelen in natura verschaffen. Zij moest met name gratis papiermanden, openbaar sanitair en elektronische kranten ter beschikking stellen en zorgen voor een algemene plattegrond van de Stad Brussel, een toeristische en hotelkaart en een plattegrond van de verkeersvrije straten. In 1995 werd het contract beëindigd. In 1998 werd een openbare aanbesteding uitgeschreven, op grond waarvan Decaux werd gekozen. Het stadsmeubilair is thans eigendom van de stad en er wordt een vergoeding betaald door Decaux voor de reclame. Een aantal bushokjes bleef echter de facto ook na 1999 onder de oude regeling vallen (pas in 2011 was de hele situatie geregulariseerd). In 2019 heeft de Europese Commissie vastgesteld dat het hierbij ging om onrechtmatige staatssteun voor de periode 2001-2010. België werd gelast de steun terug te vorderen. Decaux vocht de Commissiebeslissing aan, maar op 7 september 2022 wees het Gerecht de vordering af. Decaux stelde hogere voorziening in bij het Hof (thans conclusie AG).
