Klik op één van de onderwerpen in het grijze menu hierboven.
De betekenis van het begrip 'vrij verkeer van personen' is veranderd sinds het voor het eerst werd ingevoerd. De eerste bepalingen ter zake, in het Verdrag tot oprichting van de Europese Economische Gemeenschap van 1957 (het Verdrag van Rome), betroffen het vrij verkeer van werknemers en de vrijheid van vestiging, en dus personen als werknemers en dienstverleners. Bij het Verdrag van Maastricht (1993) werd het Burgerschap van de Unie ingevoerd: elke onderdaan van een lidstaat is automatisch een EU-burger. Dit Unieburgerschap ondersteunt het recht van personen om zich vrij te verplaatsen en vrij te verblijven op het grondgebied van de lidstaten. In dit ECER-dossier wordt niet ingegaan op het Unieburgerschap. Daarvoor is een apart onderdeel op de ECER-website ingericht.
