EU-Hof oordeelt dat een lidstaat niet zelf uitvoering mag geven aan een Europees aanhoudingsbevel zonder toestemming van de lidstaat die dat bevel heeft uitgevaardigd

Kaderbesluit 2002/584 (Kaderbesluit over het Europees Aanhoudingsbevel, EAB) heeft als uitgangspunt dat een EAB dat door een lidstaat is uitgevaardigd in principe moet worden uitgevoerd, waarbij de betrokkene voor strafvervolging of uitvoering van een straf wordt overgeleverd aan die lidstaat. Weigering van uitvoering is slechts in een aantal gevallen mogelijk, op grond van verplichte uitzonderingsgronden of facultatieve weigeringsgronden. Bij de facultatieve weigeringsgrond van artikel 4, lid 6 Kaderbesluit EAB kan de overlevering geweigerd worden omwille van de resocialisatie van de betrokkene in de uitvoerende lidstaat. Deze lidstaat moet zich dan daadwerkelijk ertoe verbinden om de opgelegde vrijheidsstraf ten uitvoer te leggen. In dat geval erkent de uitvoerende lidstaat noodzakelijkerwijs het vonnis van de beslissingsstaat overeenkomstig de bepalingen van Kaderbesluit 2008/909 (Kaderbesluit wederzijdse erkenning gevangenisstraffen). Dat betekent dat de beslissingsstaat ermee in moet stemmen dat de andere lidstaat de uitvoering van de straf overneemt. Dat is het antwoord van het EU-Hof op prejudiciële vragen van een Roemeense rechter.