Kennisgevingsprocedure
Algemeen
Een steunmaatregel die voldoet aan de voorwaarden voor een vrijstelling is verenigbaar met de interne markt. De steunmaatregel is daarmee ook vrijgesteld van de aanmeldingsplicht bij de Europese Commissie. De steunverlenende instantie - die gebruik maakt van een vrijstelling - moet de steunmaatregel wel kennisgeven bij de Commissie (de zogenoemde 'kennisgevingsplicht'). De kennisgeving vindt plaats door – binnen maximaal 20 werkdagen na inwerkingtreding van de steunmaatregel- invoering van de steunmaatregel in het State Aid Notification Interactive (SANI) . SANI is een digitale applicatie van de Commissie. Het Nederlandse Ministerie van Economische Zaken (EZK) heeft ervoor gezorgd dat elk ministerie een SANI-account heeft.
De Commissie onderzoekt de informatie die door de steunverlenende instantie is kennisgegeven in SANI. Als de Commissie de informatie niet compleet vindt of twijfels heeft of de steunmaatregel onder de vrijstelling valt, kan zij vragen stellen. Wanneer de Commissie geen vragen heeft, wordt de beknopte informatie uit de kennisgeving gepubliceerd op de website van de Commissie.
Meer informatie: Website Europese Commissie: kennisgevingsprocedure Website Europese Commissie: AGVV, machtigingsverordeningen, de-minimis, procedure- en uitvoeringsverordeningen Website Europese Commissie: onder meer staatssteun in sectoren landbouw en visserij Rijksoverheid : Handreiking staatssteun voor de overheid (2016) Rapportageverplichtingen
De EU-lidstaten moeten jaarlijks bij de Commissie een verslag indienen over alle bestaande steunmaatregelen ( artikel 26 van verordening 2015/1589 ). Deze verplichting geldt ook voor steun die op grond van een vrijstellingsverordening is verleend. Indien de EU-lidstaat na een aanmaning verzuimt om een jaarverslag in te dienen kan de Commissie een aanbeveling doen. In de aanbeveling kan de Commissie onder meer voorstellen om een steunregeling af te schaffen ( artikel 22 en 26, lid 2 van verordening 2015/1589 ).
De rapportage over verleende steun op grond van vrijstellingsverordeningen vindt plaats via het State Aid Reporting Interactive (SARI) . SARI is een digitale applicatie van de Commissie. Het Nederlandse Ministerie van Economische Zaken (EZK) coördineert de rapportage vanuit Nederland, waarbij in elk geval steunverlenende departementen en decentrale overheden worden betrokken en dus ook een rol hebben. EZK zorgt dat de rapporterende overheden over een SARI-account beschikken. De steunverlenende instantie hoeft slechts eens in de twee jaar te rapporteren over de steun die is verleend onder toepassing van de DAEB Vrijstellingsbesluit.
De verslaglegging ('rapportage') is voor de Commissie een instrument om toezicht te kunnen houden op alle steunmaatregelen. De Commissie verwerkt de gerapporteerde informatie van de lidstaten in een rapport. Dit rapport wordt het Scoreboard Staatssteun genoemd. Met het Scoreboard krijgt de Commissie een beeld van de steunverlening door de lidstaten en kan zij het staatssteunbeleid waar nodig bijsturen. Het Scoreboard wordt openbaar gemaakt en is te raadplegen op de website van de Europese Commissie.
Transparantieverplichtingen
In bepaalde vrijstellingsverordeningen zijn transparantieverplichtingen rondom het sturen van kennisgevingen aan de Europese Commissie opgenomen. Het gaat om de AGVV ( artikel 9 ), de LGVV ( artikel 9 ) en de VVV ( artikel 9 ). Steun die onder een vrijstelling wordt verleend moet door de betrokken lidstaat worden gepubliceerd op een speciale staatssteunwebsite. Deze staatssteunwebsite moet op nationaal of regionaal niveau zijn ingesteld door de lidstaat. Voor deze transparantiemeldingen is de Transparancy Award Module (TAM) in het leven geroepen, waarop onder andere alle ministeries ook een inlog hebben verkregen om hun TAM-meldingen te kunnen doen. Door de publicatie van de kennisgegeven steunmaatregelen kunnen alle partijen controleren of de staatssteunregels - en met name de vrijstellingen - correct zijn toegepast.
Voor steun die op of na 1 juli 2016 werd verleend onder toepassing van de AGVV, LGVV of VVV gold in het verleden een TAM-transparantieverplichting voor iedere individuele steunverlening van meer dan 500.000 euro voor AGVV-steun ( artikel 9, lid 1, onder c, AGVV oud), meer dan 60.000 euro voor LGVV (primaire landbouw) ( artikel 9, lid 2, onder c, sub ii, LGVV oud) en meer dan 30.000 euro voor VVV steun ( artikel 9, lid 1, onder c, VVV oud). Met de vernieuwde AGVV (2023), LGVV (2022) en VVV (2022) zijn deze TAM-bedragen aangepast. Voor AGVV-steun bedraagt het TAM-meldingsbedrag voor iedere individuele steunverlening 100.000 euro (zie artikel 1 onder 8) van verordening 2023/1315; ‘Artikel 9 wordt als volgt gewijzigd…’ en artikel 9 van de AGVV) of voor steun vervat in door het InvestEU-fonds ondersteunde financiële producten 500.000 euro. Voor steun die wordt verleend onder de LGVV aan begunstigden die actief zijn in de primaire landbouwproductie, gelden de transparantieverplichtingen voor iedere individuele steunverlening van meer dan 10.000 euro en meer dan 100.000 euro bij begunstigden in onder meer verwerking en afzet van landbouw en bosbouwproducten ( artikel 9, lid 1, onder c, LGVV ). Voor steun die wordt verleend onder de vernieuwde VVV gelden de transparantieverplichtingen voor iedere individuele steunverlening van meer dan 10.000 euro ( artikel 9, lid 1, onder c, VVV ). Meer informatie: Website Europese Commissie: publieke zoekpagina transparantie steunmaatregelen lidstaten Website Europese Commissie: Transparantie en evaluatie Website Europese Commissie: Transparantie van publieke entiteiten Website Rijksoverheid: TAM en AVG-gegevensverwerking
