(fiscaliteit - Erasmusbeurs) Het Erasmus-programma (EuRopean Action Scheme for the Mobility of University Students) is geïnspireerd op een periode tijdens de Renaissance waarin studenten en intellectuelen zich vrij in Europa konden bewegen. Het is daarom vernoemd naar de filosoof, filoloog, theoloog en humanist Erasmus van Rotterdam (1469‑1536) die, omdat hij zich een wereldburger voelde, in verschillende regio’s van Europa heeft gewoond en gewerkt. In deze zaak wordt het Hof in wezen verzocht een antwoord te geven op de volgende vragen: mag het feit dat een student die onderdaan is van een lidstaat, een Erasmusbeurs ontvangt, gedeeltelijk ten goede komen aan de belastingdienst van die lidstaat? Is de ongunstige fiscale behandeling van de belastingplichtige ouder in overeenstemming met de doelstelling van het Erasmus+-programma om de mobiliteit van studenten te bevorderen? Een ouder verloor in Kroatië namelijk het voordeel van een belastingaftrek voor een kind ten laste, vanwege een Erasmusbeurs voor het betrokken kind.
(openbare aanbestedingen - riolering) Fluvius System Operator beheert de gemeentelijke rioleringsnetten in het Vlaamse Gewest. In haar opdrachten voor werken inzake de aanleg of vervanging van rioleringen legt Fluvius standaard de verplichting op dat de buizen voor de afvoer van regenwater uit beton en die voor de afvoer van afvalwater uit gres worden vervaardigd. DYKA Plastics, een producent en leverancier van buizen uit kunststof, stelt dat deze verplichting discriminerend is, aangezien haar hierdoor de mogelijkheid wordt ontnomen om in te schrijven op de opdrachten van Fluvius. De verwijzende rechter verzoekt om uitlegging van richtlijn 2014/24/EU, waarin de technische specificaties voor overheidsopdrachten zijn geregeld.
(voetbal – third party investment spelers) Het Hof van Cassatie legt vragen voor in een zaak die de voetbalclub Seraing heeft aangespannen tegen FIFA, UEFA en de Koninklijke Belgische Voetbalbond (KBVB). Ten gronde gaat het om de vraag of de FIFA-regels die een verbod bevatten op eigendom door derden van de economische rechten van spelers („third party ownership” of „third party investment”), in strijd zijn met het Unierecht. Dit soort investering (waarbij de speler dus volledig of deels eigendom wordt van een externe investeerder, in casu een Maltese firma) is verboden door de FIFA-regels en het Hof van Arbitrage voor Sport (Court of Arbitration for Sport (CAS), dat deel uitmaakt van het FIFA-systeem, en gevestigd is in Zwitserland)a, heeft dat verbod bevestigd. De kwestie die thans aan de orde is voor het Hof van Cassatie is veeleer procedureel. Het CAS kan namelijk geen prejudiciële vragen stellen aan het Hof van Justitie. Zijn de uitspraken van het CAS dan toch zonder meer uitvoerbaar?
De Rechtbank Amsterdam legt het Hof vragen voor over de uitvoering van een Europees aanhoudingsbevel. Het gaat om de overlevering van een Pools onderdaan in Nederland, wegens het niet nakomen van de verplichting tot het betalen van kinderalimentatie voor zijn minderjarige zoon. De Rechtbank stelt een vraag over de in acht te nemen termijnen (waardoor het in de praktijk onmogelijk zou zijn om een prejudiciële vraag aan het Hof van Justitie te stellen). Tevens vraagt de Rechtbank zich af of het mag opleggen dat de betrokkene naar Nederland wordt teruggestuurd omdat hij dan veel betere reïntegratiekansen heeft.
