Commissie presenteert eerste verslag over toepassing van Rome II-verordening

Het gaat om het Verslag van de Europese Commissie over de toepassing van Verordening (EG) nr. 864/2007 betreffende het recht dat van toepassing is op niet-contractuele verbintenissen (Verordening Rome II). Het verslag is op 31 januari 2025 verschenen. 

Achtergrond

De Rome II-verordening schept een rechtskader om te bepalen welk nationaal materieel recht binnen de EU van toepassing is op grensoverschrijdende geschillen betreffende niet-contractuele verbintenissen, met name in gevallen van onrechtmatige daad. Door uniforme regels voor collisie in de EU vast te stellen, vergroot Rome II de rechtszekerheid, voorspelbaarheid en billijkheid in burgerlijke en handelszaken waarbij meer dan één land betrokken is. Zonder de materiële regels van de lidstaten inzake niet-contractuele verbintenissen te wijzigen, zorgt Rome II ervoor dat hetzelfde materiële recht van toepassing is, ongeacht waar in de EU een vordering wordt ingesteld. Deze elementen maken van Rome II een fundamenteel onderdeel van de collisiewetgeving van de EU, waarbij belangrijke kwesties worden aangepakt die zich voordoen in een steeds meer onderling verbonden Europese context en waarbij ervoor wordt gezorgd dat niet-contractuele geschillen in de hele EU met een hoge mate van samenhang en consistentie worden behandeld.

Conclusie van het verslag

Op basis van de bij de lidstaten en belanghebbenden ingewonnen standpunten en de beoordeling van die ervaring in verschillende studies kan volgens de Commissie worden geconcludeerd dat de Rome II-verordening over het algemeen goed werkt en geschikt is voor het beoogde doel, rekening houdend met de praktische ervaring die in de vijftien jaar sinds de inwerkingtreding van de Rome II-verordening is opgedaan. De rechtszekerheid met betrekking tot de interpretatie van de verordening werd verder versterkt door een aantal arresten van het EU-Hof en nationale jurisprudentie.

Uit de bevindingen in het verslag blijkt echter dat verschillende kwesties nader moeten worden geanalyseerd om na te gaan of gerichte aanpassingen van de Rome II-verordening wenselijk zijn en welke mogelijkheden er kunnen zijn om deze doeltreffend aan te pakken. Tot deze kwesties behoren met name het volgende:

• een herbeoordeling van de uitsluiting van het toepassingsgebied van de Rome II-verordening van de persoonlijke levenssfeer en persoonlijkheidsrechten, waaronder begrepen smaad;
• de toepassing van de Rome II-verordening in zaken waarin de schade zich in veel rechtsgebieden gelijktijdig voordoet, wat leidt tot een mogelijke toepassing van meerdere nationale rechtsregels op de niet-contractuele verbintenis (bijvoorbeeld zaken van collectief verhaal en onrechtmatige daad die online zijn gepleegd, met inbegrip van inbreuken op intellectuele-eigendomsrechten online, met name auteursrechten);
• onrechtmatige daden die uitsluitend economische verliezen veroorzaken, met inbegrip van onrechtmatige daden op de financiële markt en prospectusaansprakelijkheid.

Op basis hiervan zal de Commissie, om te beoordelen of een wijziging nodig is, verdere analyses uitvoeren om een voorstel tot wijziging of herschikking van de verordening in overeenstemming met de regels voor betere regelgeving te overwegen en eventueel op te stellen. In dat verband kan ook een nadere analyse worden verricht om de gegrondheid van andere denkbare wijzigingen te beoordelen of, op gebieden waar de bestaande regels volledig geschikt zijn, eventuele tekstuele verduidelijkingen om de toepassing ervan te vergemakkelijken .

Meer informatie:

• ECER-dossier - Europees internationaal privaatrecht - Niet-contractuele verbintenissen