Commissie presenteert voorstel tot herziening van de richtlijn alternatieve beslechting van consumentengeschillen (ADR-richtlijn)

Achtergrond

Richtlijn 2013/11/EU betreffende alternatieve beslechting van consumentengeschillen (hierna: de ADR-richtlijn) biedt consumenten in de EU de mogelijkheid om hun geschillen met in de EU gevestigde ondernemers, die voortvloeien uit hun contractuele verplichtingen, te beslechten door middel van hoogwaardige buitengerechtelijke procedures. Het belangrijkste doel is ervoor te zorgen dat in alle lidstaten ADR-entiteiten die aan gemeenschappelijke kwaliteitscriteria voldoen, kunnen worden ingeschakeld om geschillen in alle sectoren van de consumentenmarkt snel, vriendschappelijk, betaalbaar en eerlijk te beslechten. .

In 2023 heeft de Commissie een evaluatie uitgevoerd met betrekking tot de tenuitvoerlegging van de ADR-richtlijn in de EU-lidstaten. De Commissie concludeerde dat ADR, met name grensoverschrijdende ADR, in veel lidstaten nog steeds te weinig wordt gebruikt als gevolg van een aantal factoren, zoals kosten, ingewikkelde procedures, taal en toepasselijk recht. Het toepassingsgebied van de ADR-richtlijn is volgens de Commissie ook niet geschikt om een breed scala aan geschillen op te lossen die zich met name op digitale markten voordoen. De benadering van minimale harmonisatie in de ADR-richtlijn heeft de lidstaten in staat gesteld hun eigen ADR-kader op maat te maken, dat aansluit bij hun cultuur, investeringen, middelen, infrastructuur, bewustzijn, enzovoort.  

Tegen deze achtergrond presenteerde de Europese Commissie op 17 oktober 2023 een voorstel voor een richtlijn tot herziening van de ADR-richtlijn. Met dit voorstel wordt beoogd de huidige benadering van minimale harmonisatie te handhaven en deze slechts te wijzigen om haar beter af te stemmen op de moderne consumentenmarkten.

Het voorstel tot herziening van de ADR-richtlijn

De herziene ADR-richtlijn omvat de volgende elementen:

• toepassingsgebied: verduidelijking en uitbreiding van de materiële en geografische werkingssfeer van de ADR-richtlijn tot:
  • alle soorten geschillen in verband met het consumentenrecht in de EU (dat wil zeggen niet beperkt tot geschillen in verband met een overeenkomst). Een probleem met de huidige richtlijn is dat het toepassingsgebied ervan eng gedefinieerd is en geschillen in verband met precontractuele stadia of wettelijke rechten, zoals de overstap naar een andere dienstverlener of de bescherming tegen geoblocking, kan uitsluiten;
  • de dekking van geschillen tussen EU-consumenten en ondernemers van buiten de EU (die op vrijwillige basis aan de ADR-procedures zullen kunnen deelnemen, op dezelfde wijze als ondernemers in de EU).
• Antwoordplicht : voorschrijven dat ondernemers op een verzoek om informatie van een ADR-entiteit moeten antwoorden, ongeacht of zij al dan niet van plan zijn aan de voorgestelde ADR-procedure deel te nemen (maar deelname aan ADR-procedures niet verplicht stellen);
• Informatieverplichtingen : schrappen van de verplichting voor ondernemers om consumenten te informeren over ADR-entiteiten ingeval zij niet van plan zijn deel te nemen;
• Grensoverschrijdende ADR : toekennen van een nieuwe ondersteunende rol aan de relevante organen en met name de Europese Consumentencentra (ECC's) bij het bijstaan en doorverwijzen van consumenten in grensoverschrijdende geschillen en voor de Commissie om gebruikersvriendelijke digitale instrumenten in te voeren om consumenten te helpen die naar een bevoegde instantie worden doorverwezen om hun geschillen op te lossen.

Meer informatie:

• ECER-dossier - Consumenten
• Persbericht van de Europese Commissie