Europese Commissie stelt herverdeling asielzoekers voor

Deze hervorming van het Gemeenschappelijk Europees Asielstelsel is opgenomen in een voorstel tot herziening van de huidige Dublin Verordening III. De Dublinverordening gaat uit van één verantwoordelijke lidstaat die verantwoordelijk is om een verzoek tot internationale bescherming (asielverzoek) te behandelen. Die verantwoordelijke lidstaat wordt bepaald aan de hand van verschillende criteria. Meer info over het Dublinstelsel vindt u op de ECER website.

Het uitgangspunt blijft gelijk: asielzoekers moeten asiel aanvragen in het eerste land dat zij binnenkomen, tenzij zij elders familie hebben of een visum hebben van een andere lidstaat. Een nieuw billijkheidsmechanisme moet echter waarborgen dat geen enkele lidstaat te maken krijgt met onevenredige druk op zijn asielstelsel. De voorstellen betekenen ook dat het huidige Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken (EASO) wordt omgevormd tot een volwaardig EU-asielagentschap, overeenkomstig de grotere rol die in het nieuwe systeem voor dit orgaan is weggelegd. Verder wordt voorgesteld om Eurodac, de EU-database met vingerafdrukken, te versterken. Dit moet het beheer van het asielstelsel verbeteren en de bestrijding van irreguliere migratie vergemakkelijken.

Een van de belangrijkste veranderingen in het voorstel van de Europese Commissie is een herverdelingsmechanisme: wanneer een lidstaat onevenredig aantal aanvragen voor asiel krijgt treedt er automatisch een herverdelingsmechanisme in werking. Om te beoordelen of er sprake is van een te grote last vanwege veel asielverzoeken wordt volgens de Verordening een verdeelsleutel vastgesteld. Die verdeelsleutel is gebaseerd op objectieve gegevens zoals het aantal inwoners en het welvaartsniveau. Wanneer een lidstaat meer dan 150% van het vastgestelde aantal asielaanvragen krijgt treedt het herverdelingsmechanisme in werking en worden de asielverzoeken herverdeeld over lidstaten die nog niet aan hun quota zitten. Een lidstaat heeft de mogelijkheid om tijdelijk niet deel te nemen aan het herverdelingsmechanisme, maar deze lidstaat moet dan 250.000 euro per asielzoeker aan solidariteitsbijdrage betalen aan de lidstaat die dit asielverzoek wél behandelt.

Een andere belangrijke verandering ten opzichte van de huidige Verordening is dat de termijnen voor besluiten en rechterlijke toetsing zijn aangescherpt. Daarmee wil de Europese Commissie duidelijke en snelle procedures scheppen. Daarnaast is de definitie van familieleden en is eveneens de definitie van gezinsverbanden verruimd. Dat betekent onder meer dat als er in een lidstaat broers en/of zussen aanwezig zijn die lidstaat verantwoordelijk is voor het verzoek om asiel. Daarnaast hoeft het gezinsverband in het kader van gezinshereniging niet te zijn ontstaan in het land van herkomst, zolang het gezinsverband is ontstaan voordat de verzoekers in de verantwoordelijke lidstaat zijn.

Meer info:

Het persbericht van de Europese Commissie

Het voorstel van de Europese Commissie voor een nieuwe Dublin Verordening

Vragen en antwoorden over de hervorming van het Europees Asielbeleid