Toch uitzetting criminele EU-burger na tien jaar

Contentverzamelaar

Toch uitzetting criminele EU-burger na tien jaar

Als EU-burgers langer dan tien jaar in een andere lidstaat verblijven kunnen ze enkel worden uitgezet wegens een dwingende reden van openbare veiligheid. Het is de vraag of ernstig en langdurig seksueel misbruik van een veertienjarig kind onder dit begrip valt. Die vraag is door een Duitse rechter voorgelegd aan het EU-Hof. Hoewel hij het gedrag afkeurt en er zijn walging over uitspreekt, vindt Advocaat-Generaal Bot uitzetting op grond van 'openbare veiligheid' niet mogelijk. Echter, omdat de man al na drie jaar sinds zijn verblijf in Duitsland de fout in ging, kan hij alsnog worden uitgezet wegens ‘ernstige verstoring van de openbare orde’.

Het gaat om de conclusie van Advocaat-Generaal Bot van 6 maart 2012 in de zaak P.I. (C-348/09).

De richtlijn 2004/38 (vrij verkeer van personen) gaat uit van een hoog niveau van bescherming tegen uitzetting voor EU-burgers. Als EU-burgers langer dan tien jaar in een lidstaat verblijven geldt een extra zwaar criterium voor lidstaten als ze een EU-burger nog terug willen sturen naar zijn lidstaat van herkomst.

Toch wilde Duitsland dat wel doen met een Italiaanse man, die lange tijd seksueel misbruik met een minderjarig kind pleegde.

Volgens de Advocaat-Generaal (A-G) kan een EU-burger die al langer dan tien jaar in een lidstaat verblijft niet worden teruggestuurd enkel op grond van de strafmaat die verbonden is aan een bepaald strafbaar feit. In een eerder arrest, Tsakouridis, overwoog het Hof dat het bij dwingende redenen van openbare veiligheid ging om een gevaar voor de rust en de fysieke veiligheid van de gehele bevolking of van een groot deel ervan. Het gaat dus om gevolgen van het strafbare feit die verder reiken dan het aan slachtoffer toegevoegde individuele leed. Daarom komt de A-G, hoe erg hij de daden van de man ook vindt, tot de conclusie dat dit geval niet onder het begrip „openbare veiligheid” in de zin van artikel 28, lid 3, van richtlijn 2004/38 valt. Deze man valt niet in een categorie van uiterst gevaarlijke misdadigers (“seksuele roofdieren”) zoals in de bekende zaken Dutroux en Fourniret.

Hoewel het dus niet gaat om dwingende reden van openbare veiligheid, zou hij, als hij minder dan tien jaar in Duitsland had verbleven, wel op grond van het openbare orde criterium kunnen worden uitgezet. En daar gaat de A-G op in. De man begon namelijk al met de strafbare feiten na drie jaar sinds zijn verhuizing naar Duitsland. Hiermee heeft hij volgens de A-G blijk gegeven van een volledige afwezigheid van de wil om te integreren in de samenleving waarbinnen hij zich ophoudt en waarvan hij zo totaal en consequent bepaalde fundamentele waarden heeft miskend. A-G Bot vindt daarom dat een burger van de Unie geen aanspraak kan maken op de verhoogde verwijderingsbescherming van die bepaling wanneer is gebleken dat hij deze bescherming ontleent aan strafbaar gedrag dat een ernstige verstoring van de openbare orde van het gastland vormt.