Verslag van de Commissie over de toepassing van de Brussel I bis-verordening

Contentverzamelaar

Verslag van de Commissie over de toepassing van de Brussel I bis-verordening

Uit het verslag volgt dat de regels van de Brussel I bis verordening in hun geheel als duidelijk en eenvoudig worden beschouwd. Er bestaat ook een brede consensus dat de rechtspraak van het EU-Hof in beginsel voldoende richtsnoeren en bijstand biedt aan de rechterlijke macht bij de toepassing van de regels van de verordening. Met betrekking tot een aantal specifieke kwesties zijn verschillende EU-lidstaten echter van mening dat de uitlegging van de verordening complexe problemen met zich meebrengt, en zij stellen voor dat de Europese wetgever voor verduidelijkingen zorgt.

Het gaat om het Verslag van de Commissie over de toepassing van Verordening (EU) nr. 1215/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2012 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (herschikking). De verordening wordt ook wel aangeduid als de Brussel I bis-verordening. Het verslag is op 2 juni 2025 verschenen. 

Uit het verslag volgt dat de regels van de Brussel I bis verordening in hun geheel als duidelijk en eenvoudig worden beschouwd. Er bestaat ook een brede consensus dat de rechtspraak van het EU-Hof in beginsel voldoende richtsnoeren en bijstand biedt aan de rechterlijke macht bij de toepassing van de regels van de verordening. Met betrekking tot een aantal specifieke kwesties zijn verschillende EU-lidstaten echter van mening dat de uitlegging van de verordening complexe problemen met zich meebrengt, en zij stellen voor dat de Europese wetgever voor verduidelijkingen zorgt.

Gezien de algemene tevredenheid over de werking van de verordening moeten eventuele wijzigingen volgens de Commissie een antwoord bieden op reële praktische moeilijkheden en mogen zij niet leiden tot een herziening van het goed functionerende systeem van de verordening. Dergelijke wijzigingen moeten er met name op gericht zijn de verordening verder te vereenvoudigen en de administratieve lasten te verminderen, in het bijzonder voor zwakkere partijen, zoals consumenten, of voor kmo’s. Tegelijkertijd moeten problemen die door toekomstige rechtspraak op passende wijze kunnen worden verholpen, buiten het toepassingsgebied van een tussenkomst door de Europese wetgever worden gelaten.

Meer informatie