Verwijzing naar richtlijn niet verplicht bij implementatie

Contentverzamelaar

Verwijzing naar richtlijn niet verplicht bij implementatie

Het feit dat een nationale maatregel niet expliciet verwijst naar een EU-richtlijn, betekent niet dat deze maatregel niet kan worden aangemerkt als een implementatie van die richtlijn. Zelfs niet als de richtlijn de richtlijn verplicht te verwijzen naar de richtlijn. Dat heeft het EU-Hof bepaald in een zaak die een Spaanse ambtenaar had aangespannen tegen haar werkgever.

De zaak gaat om de uitleg van een richtlijn betreffende overeenkomsten voor bepaalde tijd (1999/70). Deze richtlijn vormt een omzetting van afspraken tussen Europese werknemers- en werkgeversorganisaties (een raamovereenkomst).

De richtlijn bevat expliciet een verplichting voor de lidstaat om bij de implementatie in de bepalingen zelf of bij de officiƫle bekendmaking te verwijzen naar de richtlijn. Spanje had dat echter niet gedaan. Het Hof overweegt dat dit een gebrek is waarvoor een lidstaat zou kunnen worden veroordeeld door het Hof, maar het betekent niet dat de nationale maatregel geen implementatie is van de richtlijn. Het kan namelijk best zo zijn dat een lidstaat erachter komt, bijvoorbeeld door een arrest van het Hof, dat de nationale regel moet worden aangepast omdat de omzetting onjuist of onvolledig is.

Het Hof bepaalt in dit arrest ook (in navolging op het arrest C-307/05, Del Cerro Alonso) dat deze richtlijn ook van toepassing is op ambtenaren, ook als zij een tijdelijk dienstverband hebben. Het feit dat voor ambtenaren specifieke regels gelden doet hieraan niet af.