Digitale diensten en markten

Op deze pagina:

• Inleiding
• Digitale diensten (DSA)
• Digitale markten (DMA)

Inleiding

Digitale diensten in het algemeen en onlineplatforms in het bijzonder spelen een steeds belangrijkere rol in de economie doordat zij bedrijven in staat stellen gebruikers in de hele EU te bereiken. Tegelijkertijd vertonen (kern)platformdiensten onder die digitale diensten volgens de Commissie een aantal kenmerken die uitgebuit kunnen worden door de ondernemingen die ze aanbieden (o.a. extreme schaalvoordelen). Om die reden heeft de EU maatregelen vastgesteld om het verlenen van digitale diensten te reguleren. Het gaat om de Digitaledienstenverordening (Digital Services Act (DSA) en de Digitalemarktenverordening (Digital Markets Act (DMA)). Op die twee verordeningen wordt in dit dossier ingegaan. 

Naar boven

Digitale diensten (DSA)

Verordening 2022/2065 (de DSA-verordening) legt duidelijke verantwoordelijkheden en een verantwoordingsplicht vast voor aanbieders van intermediaire diensten, zoals sociale media, online marktplaatsen, zeer grote online platforms (VLOP's) en zeer grote online zoekmachines (VLOSE's). De regels zijn assymetrisch van opzet, wat betekent dat voor grotere intermediaire diensten met een aanzienlijke maatschappelijke impact (VLOP's en VLOSE's) strengere regels gelden.

De DSA-verordening bevat speciale verplichtingen voor online marktplaatsen om de online verkoop van illegale producten en diensten te bestrijden. Daarnaast introduceert de DSA-verordening maatregelen om illegale inhoud tegen te gaan en verplichtingen voor platforms om snel te reageren, met inachtneming van de grondrechten. Ook beoogt de DSA-verordening minderjarigen beter te beschermen door platforms te verbieden gerichte reclame te maken op basis van het gebruik van persoonsgegevens van minderjarigen. Verder verbiedt de DSA-verordening ook misleidende interfaces, bekend als 'dark patterns', en praktijken gericht op misleiding.

Naar boven

Digitale markten (DMA)

Verordening 2022/1925 (de DMA-verordening) bevat duidelijke regels voor grote onlineplatforms ("poortwachters").  Poortwachters moeten ervoor zorgen dat zich uitschrijven van kernplatformdiensten even gemakkelijk is als zich daarop abonneren en dat de basisfuncties van instantmessagingdiensten interoperabel zijn (dat wil zeggen dat berichten, spraakberichten of bestanden tussen verschillende berichtenapps kunnen worden verzonden). Daarnaast moeten poortwachters zakelijke gebruikers toegang geven tot hun marketing- of advertentieprestatiegegevens op het onlineplatform. Verder moeten poortwachters de Commissie in kennis stellen van hun overnames en fusies.

Op grond van de DMA-verordening mogen poortwachters hun eigen producten of diensten niet gunstiger klasseren dan die van andere marktdeelnemers ('self-preferencing'). Daarnaast mogen poortwachters bepaalde apps of software niet vooraf installeren of beletten dat deze gemakkelijk kunnen worden verwijderd. Ook mogen poortwachters private gegevens die voor de ene dienst zijn verzameld niet gebruiken voor een andere dienst.

Naar boven