Op deze pagina:
Processen bij de overheid worden steeds meer geautomatiseerd en digitale technologieën maken onderdeel uit van overheidsdiensten. Dit brengt volgens de Europese Commissie technologische uitdagingen met zich mee, en benadrukt tegelijkertijd het belang van een regelgevingskader om de digitale ontwikkelingen bij de overheid in goede banen te leiden. De Europese Unie heeft diverse instrumenten vastgesteld om dit alomvattende regelgevingskader tot stand te brengen. In dit ECER-dossier wordt op deze instrumenten ingegaan.
Naar boven
Verordening (EU) 2024/903 - de Verordening Interoperabel Europa - omvat een samenwerkingskader voor overheidsinstanties in de EU om de grensoverschrijdende verlening van overheidsdiensten te versterken. De in de verordening opgenomen ondersteunende maatregelen dienen om innovatie en de uitwisseling van vaardigheden en kennis te bevorderen.
De SDG-verordening (Verordening (EU) 2018/1724) verplicht overheidsorganisaties uit de EU om hun dienstverlening toegankelijk te maken voor alle inwoners uit de EU. Overheidsorganisaties moeten informatie over onder andere vergunningen, wonen, werken, reizen, onderwijs en andere administratieve procedures online en in het Engels beschikbaar stellen. Daarnaast moeten ze bepaalde procedures digitaal toegankelijk maken voor alle inwoners van de EU. Hiervoor gelden kwaliteitseisen. Ten slotte moeten ze aansluiten op het Once-Only Technical System (OOTS) waarmee overheidsorganisaties onderling gegevens kunnen uitwisselen op verzoek van de gebruiker. De gebruiker hoeft deze gegevens, bijvoorbeeld een diploma, dan niet zelf aan te leveren. Klik hier voor meer informatie.
Op grond van Verordening (EU) 2024/1183 - de eID-verordening - kunnen de lidstaten burgers en bedrijven een digitale portemonnee aanbieden waarmee zij hun nationale digitale identiteit kunnen koppelen aan andere persoonlijke attributen, zoals een rijbewijs, diploma's en bankrekeningen. Met die digitale portemonnee op hun smartphone kunnen burgers zich makkelijk identificeren en elektronische documenten delen. Daarnaast biedt de digitale portemonnee burgers online toegang tot diensten met hun nationale digitale identificatie.
Op grond van Verordening (EU) 910/2014 - de eIDAS-verordening - moet de elektronische identificatie die in een EU-land wordt toegekend, in andere EU-landen worden erkend. Dit is slechts van toepassing wanneer de elektronische identificatie aan de eisen van de verordening voldoet, is aangemeld bij de Commissie en is opgenomen in een lijst. De wederzijdse erkenning van elektronische identificatie is verplicht sinds 28 september 2018.
De verordening bevat een omschrijving van het begrip 'vertrouwensdiensten' (artikel 3, lid 16, van de verordening). Verleners van vertrouwensdiensten die zijn gevestigd in de EU worden gezien als 'gekwalificeerd' als ze tegemoetkomen aan de vereisten van de verordening. Deze verleners zijn wettelijk gerechtigd om gekwalificeerde vertrouwensdiensten (waaronder gekwalificeerde elektronische handtekeningen, zegels of certificaten) te verstrekken in alle EU-landen.
