C-789/23 Registru centras  

Prejudiciële hofzaak 

Zie bijlage voor de verwijzingsuitspraak , en klik hier voor het dossier van het Hof van Justitie (voor zover beschikbaar).

Termijnen: Motivering departement:    22 februari 2024
Schriftelijke opmerkingen:                    8 april 2024

Trefwoorden: vrij verkeer; huwelijksvoorwaarden

Onderwerp: Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie(VWEU): artikel 21, lid 1.

Feiten:

Verzoekende partij in eerste aanleg is ‘I.J.’ en verwerende partij is de overheidsinstantie voor registers ‘Registrų centras VĮ’ (hierna: overheidsinstantie). I.J. is samen met C.B., een Italiaanse staatsburger, een huwelijk aangegaan in Italië. Dit huwelijk is in 2016 ingeschreven in het register van huwelijksakten van de gemeente. Op 15 februari 2022 heeft I.J. een verzoek ingediend voor inschrijving in het huwelijksgoederenregister voor het rechtsfeit van verdeling van goederen. De overheidsinstantie heeft dit verzoek geweigerd. Het uittreksel van de huwelijksakte kon alleen worden ingeschreven als huwelijke voorwaarden indien I.J. een door een notaris of een andere bevoegde ambtenaar in Italië gewaarmerkte bijlage bij de huwelijksakte zou overleggen. Op grond van Litouwse regelgeving moet hierin een persoonlijk identificatienummer van ten minste een van de partijen zijn opgenomen, welke verstrekt is door Litouwen. Deze ontbrak en een verzoek tot opname van deze gegevens werd geweigerd. I.J. gaat tegen het besluit in beroep.

Overweging:

De overheidsinstantie was op grond van de wet verplicht om de inschrijving als huwelijkse voorwaarden in te schrijven, omdat het overgelegde document niet voldoet aan de vereisten van het reglement. De verwijzende rechter vraagt zich af of deze voorwaarde voldoet aan de vrijheden gewaarborgd in artikel 21, lid 1, VWEU. Hierin wordt naast de het recht om te reizen en te verblijven binnen het grondgebied van de lidstaten, ook een discriminatie op grond van nationaliteit verboden. I.J. wenst in Litouwen de huwelijkse voorwaarden te laten registreren van een huwelijk aangegaan in een andere lidstaat, maar wordt hierin beperkt volgens de verwijzende rechter.

Prejudiciële vraag:

Moet artikel 21, lid 1, VWEU aldus worden uitgelegd dat het in de weg staat aan een nationale wettelijke regeling op grond waarvan een in een andere lidstaat van de Europese Unie aangegane huwelijkse voorwaarden niet in het huwelijksgoederenregister kunnen worden ingeschreven indien de voorwaarden niet het door het bevolkingsregister van de Republiek Litouwen verstrekte persoonlijke identificatienummer van ten minste een van de partijen daarbij bevat, wanneer in omstandigheden zoals die van de onderhavige zaak de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar de huwelijkse voorwaarden zijn vastgelegd weigeren om een uittreksel van die voorwaarden, aangevuld met de relevante persoonlijke identificatiegegevens, te verstrekken?

Aangehaalde (recente) jurisprudentie: C-413/99 en R; C-541/15 Freitag; C-391/09; C-300/15; C-2/21 Rzecznik Praw Obywatelskich; C-129/13 en C-130/13 Kamino International Logistics en Datema Hellmann Worldwide Logistics

Specifiek beleidsterrein: JenV; SZW