EU-Hof verduidelijkt voorwaarden waaronder lidstaat een dienst die apothekers en klanten verbindt tot de online verkoop van geneesmiddelen mag verbieden
Nieuwsbericht | 07-03-2024
Het gaat om het arrest van het EU-Hof van 29 februari 2024 in zaak C-606/21 (Doctipharma).
Achtergrond Tot 2016 (in een arrest van 31 mei 2016 werd Doctipharma gelast om de e-handel in geneesmiddelen op haar website te staken) exploiteerde Doctipharma een website waarop het mogelijk was om farmaceutische producten en receptvrije geneesmiddelen te kopen via websites van apotheken. Concreet stelde de website van Doctipharma producten ter beschikking via een vooraf geregistreerde catalogus. De klant selecteerde de geneesmiddelen en zijn bestelling werd vervolgens doorgestuurd naar de apotheken waarvan de websites werden gehost door Doctipharma. De betaling van de aankoopprijs gebeurde via een enkel betaalsysteem dat gemeenschappelijk was voor alle apotheken, met behulp van een speciale rekening.
De Union des groupements de pharmaciens d'officine (Unie van apothekersgroepen, "UDGPO") betwistte de wettigheid van deze website: volgens haar hield de door Doctipharma via haar website aangeboden dienst in dat deze laatste deelnam aan de elektronische handel in geneesmiddelen en was deze derhalve in strijd met de nationale wettelijke regeling die de verkoop van geneesmiddelen door personen die niet de hoedanigheid van apotheker bezitten, verbiedt.
De Cour d'appel de Paris (Frankrijk) wenst via beantwoording van een voorgelegde prejudiciële vraag van het EU-Hof te vernemen of de activiteit van Doctipharma een dienst van de informatiemaatschappij is en of het recht van de Unie de lidstaten toestaat het verrichten van een dergelijke dienst, die erin bestaat apothekers en klanten via een website met elkaar in contact te brengen voor de verkoop, via de websites van apotheken die zich op de dienst hebben geabonneerd, van receptvrije geneesmiddelen, te verbieden. EU-Hof Het EU-Hof preciseert in het arrest dat de dienst die erin bestaat apothekers en potentiële patiënten met elkaar in contact te brengen voor de verkoop van geneesmiddelen, valt onder het begrip "dienst van de informatiemaatschappij" in de zin van het Unierecht (richtlijn 98/34/EG) .
In het arrest oordeelt het EU-Hof als volgt:
- Wanneer de dienstverrichter die geen apotheker is, wordt geacht zelf receptvrije geneesmiddelen te verkopen, mag de lidstaat op het grondgebied waarvan hij is gevestigd, het verrichten van deze dienst verbieden.
- Wanneer de betrokken dienstverlener daarentegen alleen verkopers en klanten met elkaar in contact brengt door middel van een dienst die specifiek is voor en losstaat van de verkoop, mogen de lidstaten deze dienst niet verbieden op grond dat de betrokken onderneming zich bezighoudt met elektronische handel voor de verkoop van geneesmiddelen zonder de status van apotheker te hebben.
Hoewel alleen de lidstaten bevoegd zijn om te bepalen welke personen gemachtigd of gerechtigd zijn om niet-receptplichtige geneesmiddelen via diensten van de informatiemaatschappij op afstand aan het publiek te verkopen, moeten zij er ook voor zorgen dat geneesmiddelen via diensten van de informatiemaatschappij op afstand aan het publiek te koop worden aangeboden en kunnen zij een dergelijke dienst dus niet verbieden voor niet-receptplichtige geneesmiddelen.
Meer informatie: Persbericht Curia (EN) ECER-dossier: Volksgezondheid ECER-dossier: Digitalisering ECER-dossier: Diensten (vrij verkeer)
