C-165/13 Gross

Zie bijlage rechts voor de verwijzingsuitspraak
Klik hier voor het volledige dossier van het Hof van Justitie

Termijnen: Motivering departement:  21 mei 2013
(Concept-) schriftelijke opmerkingen:  7 juni 2013
Schriftelijke opmerkingen:                  7 juli 2013
Trefwoorden: accijns

Onderwerp: Richtlijn 92/12/EEG van de Raad van 25 februari 1992 betreffende de algemene regeling voor accijnsproducten, het voorhanden hebben en het verkeer daarvan en de controles daarop (PB L 76, blz. 1)

Stanislav Gross, verzoeker, is veroordeeld wegens heling van goederen (sigaretten) waarover geen belasting is betaald. Hij heeft de sigaretten afgenomen van smokkelaars met het doel deze door te verkopen voor eigen levensonderhoud. Verweerder (douanekantoor) eist betaling van € 15.136 aan accijns, te vermeerderen met rente. Bezwaar en beroep van verzoeker halen niets uit.

De verwijzende DUI rechter (Bundesfinanzhof) stelt vast dat het Unierecht geen zekerheid biedt hoe de vraag te beantwoorden of artikel 9 lid 1 van RL 92/12 ruim of beperkend moet worden uitgelegd. Is de belasting verschuldigd door een ieder die in een lidstaat tot verbruik uitgeslagen accijnsproducten voor commerciële doeleinden in een andere lidstaat voorhanden houdt, of is belasting slechts verschuldigd door wie de producten voor het eerst voor commerciële doeleinden in de andere lidstaat voorhanden houdt. Hij stelt het HvJEU de volgende vraag:
“Staat artikel 9, lid 1, tweede alinea, van richtlijn 92/12/EEG van de Raad van 25 februari 1992 betreffende de algemene regeling voor accijnsproducten, het voorhanden hebben en het verkeer daarvan en de controles daarop, ongeacht de systematische samenhang ervan met artikel 7, lid 3, van richtlijn 92/12, in de weg aan een wettelijke regeling van een lidstaat volgens welke een persoon die in een andere lidstaat tot verbruik uitgeslagen accijnsproducten voor commerciële doeleinden voorhanden houdt, de accijns niet verschuldigd wordt wanneer hij de producten eerst na beëindiging van het binnenbrengen heeft gekocht van een andere persoon?”

Specifiek beleidsterrein: FIN