C-25/15 Balogh
Prejudiciële hofzaak
Zie bijlage rechts voor de verwijzingsuitspraak Klik hier voor het volledige dossier van het Hof van Justitie
Termijnen: Motivering departement: 09 maart 2015 (Concept-) schriftelijke opmerkingen: 23 maart 2015 Schriftelijke opmerkingen: 23 april 2015 Trefwoorden: strafrecht; kosten strafprocedure (vertaalkosten) Onderwerp - VWEU artikel 67 (ruimte voor vrijheid, veiligheid en recht); artikel 82 (justitiële samenwerking in strafzaken); - Richtlijn 2010/64/EU van het Europees Parlement en de Raad van 20 oktober 2010 betreffende het recht op vertolking en vertaling in strafprocedures; - Kaderbesluit 2008/675/JBZ van de Raad van 24 juli 2008 betreffende de wijze waarop bij een nieuwe strafrechtelijke procedure rekening wordt gehouden met veroordelingen in andere lidstaten van de Europese Unie
Verzoeker HON staatsburger István Balogh is in mei 2014 in OOS voor diefstal met inbraak veroordeeld tot 4 jaar en 6 maanden celstraf en het voldoen van de proceskosten. De uiteindelijke beslissing (waarop voorarrest in aftrek is gebracht) is verzonden naar het departement voor internationaal strafrecht van HON MinJUS dat de beslissing heeft doorgezonden naar de arrondissementsRb van Boedapest. Het gaat in deze zaak om de kosten van de procedure. De beslissing is in het DUI gesteld. RL 2010/64 (uiterlijke omzettermijn 27-10-2013) bepaalt dat de vertaalkosten bij de erkenning van de rechtsgeldigheid van een buitenlandse beslissing als kosten van de strafprocedure voor rekening komen van de Staat. Het gaat om minimumvoorschriften; er is dus mogelijkheid een hoger beschermingsniveau te bieden. Artikel 1 beschrijft het recht op vertolking en vertaling ook voor de tenuitvoerlegging van een Europees Aanhoudingsbevel, waartoe de bijzondere procedures behoren. In HON heeft een verdachte volgens het WSv het recht om zijn moedertaal te gebruiken en komen vertaalkosten van buitenlandse beslissingen voor rekening van de Staat. Maar: in de HON procedure ter erkenning van de rechtsgeldigheid van een beslissing van de buitenlandse rechter is HON de procestaal en is een vertaling nodig om die procedure te kunnen voeren, hetgeen geen verband houdt met het recht om de moedertaal te gebruiken, zodat de verdachte moet worden verwezen in de vertaalkosten van de bijzondere procedure in HON. De buitenlandse procedure wordt in casu beschouwd als het hoofdgeding in de zin van het WSv. Aangezien verzoeker in de kosten van de buitenlandse strafprocedure is veroordeeld moet hij ook de kosten van de bijzondere procedure betalen.
Aangezien voor de verwijzende HON rechter (arrondissementsrechtbank Boedapest) niet duidelijk blijkt of de in artikel 1, lid 1, van RL 2010/64 genoemde „strafprocedures” ook betrekking hebben op de bijzondere procedures waarin het Hongaarse recht voorziet, dan wel enkel zien op procedures waarbij definitief uitspraak wordt gedaan over de strafrechtelijke aansprakelijkheid van de verdachte, stelt hij het HvJEU de volgende vraag: “Moet artikel 1, lid 1, van richtlijn 2010/64/EU van het Europees Parlement en de Raad van 20 oktober 2010 betreffende het recht op vertolking en vertaling in strafprocedures, volgens hetwelk „[d]eze richtlijn [...] voorschriften vast[legt] met betrekking tot het recht op vertolking en vertaling in strafprocedures en procedures voor de tenuitvoerlegging van een Europees aanhoudingsbevel”, aldus worden uitgelegd dat de Hongaarse rechters deze richtlijn eveneens moeten toepassen in het kader van een bijzondere procedure hoofdstuk XXIX van de büntetőeljárásról szóló 1998. évi XIX (wet nr. XIX van 1998 houdende invoering van het wetboek van strafvordering)] en moet met andere woorden worden aangenomen dat de in die bepaling bedoelde „strafprocedures” ook betrekking hebben op de bijzondere procedures waarin het Hongaarse recht voorziet, of zien zij enkel op procedures waarbij definitief uitspraak wordt gedaan over de strafrechtelijke aansprakelijkheid van de verdachte?” Specifiek beleidsterrein: VenJ
