C-536/20 Tiketa
Prejudiciële hofzaak
Zie bijlage voor de verwijzingsuitspraak, en klik hier voor het dossier van het Hof van Justitie (voor zover beschikbaar). Termijnen: Motivering departement: 14 december 2020 Schriftelijke opmerkingen: 30 januari 2021
Trefwoorden : consumentenbescherming; evenementen; handelaar;
Onderwerp :
• Richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 betreffende consumentenrechten, tot wijziging van Richtlijn 93/13/EEG van de Raad en van Richtlijn 1999/44/EG van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Richtlijn 85/577/EEG en van Richtlijn 97/7/EG van het Europees Parlement en de Raad;
• Richtlijn 2005/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2005 betreffende oneerlijke handelspraktijken van ondernemingen jegens consumenten op de interne markt en tot wijziging van Richtlijn 84/450/EEG van de Raad, Richtlijnen 97/7/EG, 98/27/EG en 2002/65/EG van het Europees Parlement en de Raad en van Verordening (EG) nr. 2006/2004 van het Europees Parlement en de Raad;
Feiten:
M. (verzoeker) heeft bij de onderneming Tiketa online tickets gekocht voor een door Baltic Music (de organisator) georganiseerde voorstelling. Tiketa verkoopt tickets voor door derden georganiseerde evenementen. Tiketa organiseert zelf geen evenementen. Op de website van Tiketa was vermeld dat het evenement werd georganiseerd door Baltic Music en dat Baltic Music als organisator de volledige verantwoordelijkheid op zich nam voor het evenement, voor de kwaliteit en de inhoud ervan en voor alle erover verstrekte informatie. Tiketa zelf was vermeld als de ticketverkoper, die optrad als een kenbaar gemaakte vertegenwoordiger. In de publiek toegankelijke informatie over het evenement was verder niets vermeld over de identiteit van de partijen bij de overeenkomst of over de procedure voor de terugbetaling van de tickets in het geval van annulering van het evenement. Informatie over de dienstverlener en over de terugbetaling van tickets wordt verstrekt in de algemene voorwaarden op de Tiketawebsite. Noch deze algemene voorwaarden noch een bevestiging van de gesloten overeenkomst met de in deze voorwaarden opgenomen informatie zijn aan de consument verstrekt op een duurzame gegevensdrager. Het is juist dat een deel van de algemene voorwaarden (waaronder de informatie dat de organisator, bij annulering van het evenement, volledig verantwoordelijk was voor de terugbetaling van de tickets) was vermeld op het ticket dat aan de aanvrager werd verstrekt zodra hij had betaald. Toen verzoeker ter plaatse kwam voor het evenement, vernam hij dat het niet zou plaatsvinden. Daarop heeft hij Tiketa gevraagd de ticketprijs en de gemaakte reiskosten terug te betalen, alsook de immateriële schade te vergoeden. Tiketa heeft geantwoord dat zij niet aansprakelijk was voor de annulering van het evenement en heeft de consument geadviseerd om contact op te nemen met Baltic Music. Baltic Music heeft op geen enkele manier gereageerd. Verzoeker probeert nu via de rechter zijn geld terug te krijgen.
Overweging:
De verwijzende rechter heeft vragen over a) de uitlegging van het begrip ‘handelaar’ en b) de nakoming van de informatieplicht van de handelaar jegens de consument. Om een antwoord te krijgen op die vragen, stelt hij de hieronder beschreven vragen aan het Hof.
Prejudiciële vragen:
1. Moet het in artikel 2, punt 2, van richtlijn 2011/83 gedefinieerde begrip „handelaar” aldus worden uitgelegd dat een persoon die als tussenpersoon optreedt bij de aankoop van een ticket door een consument, kan worden aangemerkt als een handelaar die gebonden is door de in deze richtlijn neergelegde verplichtingen en dus als een partij bij de verkoop- of dienstverleningsovereenkomst tegen wie de consument een klacht kan indienen of een vordering kan instellen?
1.1. Is het voor de uitlegging van het in artikel 2, punt 2, van richtlijn 2011/83 gedefinieerde begrip „handelaar” van belang of de persoon die als tussenpersoon optreedt bij de aankoop van een ticket door een consument, aan deze consument – voordat hij gebonden is door een overeenkomst op afstand – op duidelijke en begrijpelijke wijze alle in artikel 6, lid 1, onder c) en d), van deze richtlijn voorgeschreven informatie over de achterliggende handelaar heeft verstrekt?
1.2. Wordt de bemiddeling geacht kenbaar te zijn gemaakt wanneer de persoon die betrokken is bij de aankoop van het ticket – voordat de consument gebonden is door een overeenkomst op afstand – de naam en rechtsvorm van de achterliggende handelaar verstrekt alsook de informatie dat de achterliggende handelaar de volledige verantwoordelijkheid draagt voor het evenement, de kwaliteit en de inhoud ervan en de informatie erover, en wanneer deze persoon aangeeft dat hij slechts optreedt als ticketverkoper en dat hij als vertegenwoordiger is aangewezen?
1.3. Kan het in artikel 2, punt 2, van richtlijn 2011/83 gedefinieerde begrip „handelaar” aldus worden uitgelegd dat, wanneer de rechtsverhouding tussen de partijen zich kenmerkt door een tweeledige dienstverlening (verkoop van de tickets en organisatie van het evenement), zowel de verkoper van de tickets als de organisator van het evenement als handelaar en dus als partij bij de consumentenovereenkomst kan worden aangemerkt?
2. Moet het in artikel 8, lid 1, van richtlijn 2011/83 neergelegde vereiste om aan de consument informatie te verstrekken en deze informatie beschikbaar te stellen in duidelijke en begrijpelijke taal aldus worden uitgelegd en toegepast dat aan de verplichting om de consument te informeren naar behoren is voldaan wanneer de informatie wordt verstrekt in de algemene voorwaarden van de tussenpersoon die aan de consument op de website tiketa.lt ter beschikking worden gesteld voordat hij de betaling uitvoert en daarmee bevestigt dat hij kennis heeft genomen van de algemene voorwaarden en zich er middels een zogenoemde „click-wrap”-overeenkomst – namelijk door actief een specifiek vakje in het onlinesysteem aan te vinken en op een specifieke link te klikken – toe verplicht deze als onderdeel van de voorwaarden van de te sluiten transactie na te leven?
2.1. Is het voor de uitlegging en toepassing van dit vereiste van belang dat deze informatie niet op een duurzame gegevensdrager wordt verstrekt en dat er – in strijd met artikel 8, lid 7, van richtlijn 2011/83 – achteraf geen bevestiging van de overeenkomst plaatsvindt die alle krachtens artikel 6, lid 1, van richtlijn 2011/83 vereiste informatie op een duurzame gegevensdrager bevat?
2.2. Vormt deze in de algemene voorwaarden van de tussenpersoon verstrekte informatie overeenkomstig artikel 6, lid 5, van richtlijn 2011/83 een integraal onderdeel van de overeenkomst op afstand, ook al wordt deze informatie niet op een duurzame gegevensdrager verstrekt en/of wordt de overeenkomst achteraf niet op een duurzame gegevensdrager bevestigd?
Aangehaalde (recente) jurisprudentie: (C-105/17); Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs (C-C-59/12); (C-149/15); Amazon EU (C-649/17); BAWAG (C-375/15); Content Services (C-49/11); Credit Slovakia (C-42/15);
Specifiek beleidsterrein: EZK; JenV;
