Volksgezondheid

Volksgezondheid

Op deze pagina:

Inleiding

De Europese Commissie werkt – mede naar aanleiding van de coronacrisis - aan een Europese gezondheidsunie, waarin alle EU-lidstaten zich samen voorbereiden en samen reageren op gezondheidscrises. In dat kader heeft de Commissie een aantal voorstellen voor verordeningen gepresenteerd, die inmiddels door de Raad (en het Europees Parlement) zijn aangenomen. Op die verordeningen wordt hieronder ingegaan. Daarnaast wordt aandacht besteed aan de HERA, een autoriteit op volksgezondheidsgebied. 

Naar boven

Ernstige grensoverschrijdende gezondheidsbedreigingen

Inleiding

Op 26 december 2022 is Verordening (EU) 2022/2371 (hierna: de verordening grensoverschrijdende gezondheidsbedreigingen) in werking getreden. Deze verordening is volgens de gewone wetgevingsprocedure vastgesteld. In de verordening grensoverschrijdende gezondheidsbedreigingen zijn regels vastgesteld om ernstige grensoverschrijdende gezondheidsbedreigingen en de gevolgen daarvan aan te kunnen pakken.  

Een ernstige grensoverschrijdende gezondheidsbedreiging is een levensbedreigend of anderszins ernstig gevaar voor de gezondheid van biologische, chemische, ecologische of onbekende oorsprong, dat de nationale grenzen van de lidstaten overschrijdt of een belangrijk risico daarop inhoudt, en dat coördinatie op EU-niveau kan vereisen om een hoog niveau van bescherming van de menselijke gezondheid te waarborgen (artikel 3, onder 1). Daaronder vallen situaties zoals pandemieën waarbij de desbetreffende ernstige grensoverschrijdende gezondheidsbedreiging de volksgezondheid op EU-niveau bedreigt (artikel 23, lid 1)

Bevoegdheden van de EU-instellingen

De Europese Commissie kan in het geval van ernstige grensoverschrijdende gezondheidsbedreigingen formeel een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid op EU-niveau erkennen (artikel 23, lid 1).  De Europese Commissie erkent de noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid op EU-niveau door middel van een uitvoeringshandeling (artikel 23, lid 4, eerste alinea). De beëindiging van die erkenning geschiedt ook door middel van een uitvoeringshandeling (artikel 23, leden 2 en 4). De uitvoeringshandelingen worden volgens de onderzoeksprocedure vastgesteld (artikel 23, lid 4, tweede alinea). De erkenning van een noodsituatie rechtvaardigt de invoering van een aantal maatregelen , waaronder:

  • de activering van het mechanisme om tekorten aan medische tegenmaatregelen te monitoren en om medische tegenmaatregelen te ontwikkelen, aan te kopen, te beheren en in te zetten (artikel 12);
  • het mobiliseren en inzetten van de EU-taskforce voor gezondheid;
  • de activering van de regeling Geïntegreerde Regeling Politieke Crisisrespons (IPCR)

Naar boven

Medische tegenmaatregelen 

Inleiding

Op 26 december 2022 is Verordening (EU) 2022/2372 in werking getreden. De verordening is volgens de noodprocedure van artikel 122, lid 1 van het EU-Werkingsverdrag vastgesteld. De verordening bevat een kader van maatregelen die moeten worden geactiveerd in het geval van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid. De EU kan dan de nodige maatregelen nemen voor een voldoende en tijdige beschikbaarheid en levering van in een crisissituatie relevante medische tegenmaatregelen (artikel 3, lid 1).

Bevoegdheden van de EU-instellingen

In een ‘noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid’ kan een noodkader voor het waarborgen van de levering van relevante medische tegenmaatregelen worden geactiveerd. Het noodkader kan, afhankelijk van de situatie, een verscheidenheid aan maatregelen bevatten.  

Het eerste vereiste voor het activeren van het noodkader is dat de Europese Commissie een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid heeft erkend. De Europese Commissie dient vervolgens een voorstel voor een verordening in om het noodkader te activeren. De Raad stelt daarna de verordening vast, voor zover dat in het licht van de economische situatie passend is (artikel 3, lid 1). Bij de vaststelling van de verordening stemt de Raad met gekwalificeerde meerderheid van stemmen. Het noodkader kan worden geactiveerd voor een periode van zes maanden (artikel 3, lid 4). Die periode kan worden verlengd (artikel 4, lid 2). In de verordening moet duidelijk staan vermeld welke maatregelen onder het geactiveerde noodkader vallen. Het kan onder andere gaan om de volgende maatregelen:

  • activering van het mechanisme voor de monitoring van in een crisissituatie relevante medische tegenmaatregelen (artikel 7);
  • activering van het mechanisme voor de aankoop van in een crisissituatie relevante tegenmaatregelen en grondstoffen (artikel 8, lid 1), onder andere door middel van een gezamenlijke aanbestedingsprocedure;
  • de activering van de faciliteiten van het netwerk van voortdurende productiecapaciteit voor de fabricage van vaccins en geneesmiddelen (EU-FAB) (artikel 8, lid 8). 

Naar boven

EU-autoriteit voor paraatheid en respons inzake noodsituaties op gezondheidsgebied (HERA)

Inleiding

De HERA is in 2021 opgericht om de EU beter in staat te stellen grensoverschrijdende noodsituaties op gezondheidsgebied te voorkomen, op te sporen en er snel op te reageren, door te zorgen voor de ontwikkeling, productie, inkoop en billijke verspreiding van belangrijke medische tegenmaatregelen (zie de mededeling van de Commissie over HERA).

Taken van de HERA

De kerntaken van het HERA zijn als volgt:

  • versterken van de coördinatie van de gezondheidsbeveiliging binnen de EU in tijden van paraatheid en crisisrespons, en het samenbrengen van de lidstaten, de industrie en de relevante belanghebbenden in een gezamenlijke inspanning;
    • in de ‘paraatheidsfase’ zal HERA investeringen en maatregelen ter versterking van de preventie van, en de paraatheid en gereedheid voor nieuwe situaties op het gebied van de volksgezondheid sturen;
    • in de ‘crisisfase’ zal HERA gebruik kunnen maken van sterkere bevoegdheden voor een snelle besluitvorming en uitvoering van noodmaatregelen;
    • in zowel de ‘paraatheidsfase’ als de ‘crisisfase’ zal HERA haar werkzaamheden integreren in de bestaande EU-mechanismen voor crisisbeheer, met name het EU-mechanisme voor civiele bescherming en het Coördinatiecentrum voor respons in noodsituaties;
  • het aanpakken van kwetsbaarheden en strategische afhankelijkheden binnen de EU met betrekking tot de ontwikkeling, productie, inkoop, aanleg van voorraden en verdeling van medische tegenmaatregelen;
  • bijdragen tot de versterking van de wereldwijde architectuur voor paraatheid en respons inzake noodsituaties op gezondheidsgebied. 

Naar boven

Meer informatie